Laelia lucasiana Rolfe 1893

Podrodzaj: Parviflorae  Sekcja: Liliputinae

Synonimy: Bletia longipes (Rchb.f) Rchb.f 1863, Bletia lucasiana Rolfe 1893, Laelia longipes var. lucasiana (Rolfe) Schltr. 1917, Laelia ostermeyeri Hoehne 1937, Sophronitis longipes (Rchb. f.) C. Berg & M.W. Chase 2000, Hoffmannseggella longipes (Rchb.f.) V.P.Castro & Chiron 2002, Cattleya longipes (Rchb.f.) Van den Berg 2008.

a
Laelia lucasiana zaliczana jest do podrodzaju Parviflorae, sekcji Liliputianae, wyróżnionych przede wszystkim ze względu na niewielki rozmiar kwiatów i specyficzne warunki siedliskowe, wpływające na wielkość roślin. Sekcja ta obejmuje gatunki storczyków zwane leliami naskalnymi (lub skalnymi). Wyglądem przypominają one nieco sukulenty - mają niewielkie rozmiary i rosną głównie na podłożu skalistym, ich korzenie są jednak nieco chronione przez mchy, porosty oraz inną niską roślinność. W takich warunkach laelie naskalne są mocno nasłonecznione, mają dużą dobową różnicę temperatur, a ich korzenie szybko przesychają.
Laelia lucasiana występuje w górach, w stanie Minas Gerais, na terenie Brazylii. Ten niewielkich rozmiarów litofit można spotkać na wysokości od 1400 do 1700m n.p.m. Bardzo charakterystyczna jest budowa pseudobulw, które są grubiutkie, walcowate, pokryte osłonkami oraz zakończone pojedynczym, mięsistym i sztywnym listkiem. Od podstawy pędu do końca liści roślina mierzy około 10cm.
a


a
Kwitnienie zazwyczaj ma miejsce w okresie od wiosny do lata. Wtedy na rozwijającym się przyroście u podstawy liścia pojawiają się niewielkie pączki, wychodzące z malutkiej, półotwartej pochewki kwiatowej. Po pewnym czasie można zauważyć wyłaniający się delikatny kwiatostan.

W stosunku do wielkości całej rośliny kwiatostan ma dość długą łodygę, mierzącą około 8cm i może posiadać od jednego do trzech sporej wielkości kwiatów o średnicy dochodzącej do 6cm.

Trochę mnie zaskoczył fakt, że kwiaty są pachnące, bo nigdzie nie znalazłam o tym wzmianki. Zapach jest delikatny, przyjemny i wyczuwalny tylko w godzinach od 9-12-tej. Jego intensywność zależy od tego, czy dzień jest słoneczny.
Warżka, ze względu na intensywnie pomarańczowy kolor i kształt, jest bardzo podobna do warżki L. harpophylla, a poprzez mocne zawinięcie do dołu, ciężka do sfotografowania.
a


a
Pozostałe płatki mają jasnoróżową barwę. Bardzo mi się podoba ten kwitnący maluch!
a


'
Widok całej rośliny wraz z innymi leliami naskalnymi w 2009 roku.

Ta wyższa, obok L. lucasiana, to Laelia flava. W tym „leliowym ogródku”, za skałą lawy, jest jeszcze posadzona Laelia fournieri. Starałam się tak dobrać gatunki, aby się wymieniały kwitnieniami.

Obraz poniżej przedstawia rozrośniętą Laelia lucasiana po kilku latach uprawy (w 2016 roku).

Widok ogólny.