Strona główna / ROK W OGRODZIE / Polecam rośliny
 

Leszczyna południowa (Corylus maxima) 'Purpurea'

'
     Dzisiejsze ogrody mają niezbyt wielką powierzchnię i trudno w nich zmieścić coraz szerszy wachlarz oferowanych roślin ozdobnych i jednocześnie rośliny uprawne, mające zdecydowanie mniejsze walory zdobnicze. Zwykle wybieramy na korzyść tych pierwszych. Niepotrzebnie!
Leszczyna południowa odmiany 'Purpurea' to przykład wspaniałego połączenia nietuzinkowej urody z wartością użytkową krzewu – jego owocami.

tulipan.jpg leszczyn.jpg
leszczyn01.jpg

      Z nazwą gatunkową leszczyny południowej (Corylus maxima) jest nieco zamieszania, ponieważ jest traktowana zarówno jako synonim leszczyny pospolitej (Corylus avellana), jak i osobny gatunek, niewystępujący w stanie dzikim na terenie Polski, a obecny jedynie w uprawie. Dlatego warto nieco przybliżyć nasz rodzimy krzew leszczyny, tak często spotykany w polskich lasach.
Leszczyna pospolita (Corylus avellana) w stanie dzikim występuje na terenie całej Europy oraz w Azji Mniejszej, aż po Kaukaz. W Polsce występuje pospolicie w lasach liściastych, gdzie stanowi najwyższe piętro podszytu. Ten gatunek nie ma specjalnych wymagań glebowych, jest wytrzymały na suszę i mrozy, znosi nawet silne zacienienie; może rosnąć zarówno w pełnym słońcu, na otwartej przestrzeni, jak  i w towarzystwie innych roślin, w półcieniu. Nie toleruje jedynie gleb podmokłych. W ogrodach, parkach i sadach spotyka się szereg mieszańców z udziałem Corylus avellana – ozdobnych i uprawnych, o nieco większych wymaganiach.

      Poza barwą liści, odmiana ozdobna leszczyny południowej 'Purpurea' nie różni się pokrojem od naszej rodzimej leszczyny pospolitej. Dorosły krzew leszczyny południowej może dorastać do wysokości 4 metrów.

obraz01.jpg

Okrągławe liście są pokryte drobnymi, aksamitnymi włoskami i mają zmienną barwę – wczesną wiosną są fioletowo-purpurowe, potem intensywność koloru spada i stają się bordowo-zielonkawe, by pod koniec sezonu osiągnąć prawie czysty, zielony odcień. W miejscach słonecznych listowie dłużej zachowuje swą niezwykłą, ciemną barwę.

obraz02.jpg
obraz03.jpg
obraz04.jpg

      Długie, wyprostowane lub lekko przewieszające się pędy są na zakończeniach pokryte cienką, ciemnobrązową korowiną. Podobnie jak rodzimy gatunek leszczyny pospolitej występującej w lasach, kwitnie w okresie od lutego do marca. Rozdzielnopłciowe kwiaty pojawiają się przed rozwojem liści. Kwiaty żeńskie są niepozorne, wyrastają w pąkach na krótkopędach. Z niewielkich brązowych okryw wyłaniają się tylko czerwono zabarwione, nitkowate znamiona. Kotki, czyli kwiaty męskie, mogą być zebrane w grupę (2-4), choć często są osadzone pojedynczo; osiągają długość około 6cm. Początkowo różowe, stają się później beżowe od pokrywającego je pyłku.

obraz05.jpg obraz10.jpg
Kwiaty żeńskie Kwiaty męskie

Owoce – orzechy laskowe, mają wydłużony, cylindryczny kształt i są całkowicie ukryte w purpurowej okrywie. Dojrzewają od połowy sierpnia do września.

obraz06.JPG

      Ten piękny krzew corocznie zawiązuje ogromną ilość smacznych orzechów. Dojrzałe orzechy bardzo łatwo wysuwają się z otaczających je okryw. Ich łupina jest stosunkowo cienka; po rozłupaniu odsłania apetycznie wyglądające, podługowate nasiona o delikatnej, beżowo-różowej skórce.

obraz07.jpg
obraz08.jpg

     W moim ogrodzie leszczyna południowa 'Purpurea' rośnie w miejscu zacienionym, pod  rozłożystą koroną glediczii trójcierniowej (Gleditsia triacanthos), gdzie ziemia jest gęsto poprzerastana korzeniami tego dużego drzewa i, w związku z tym, zazwyczaj dość sucha.  Z moich obserwacji wynika, że krzew cechuje się dobrą odpornością na choroby grzybowe, a atakujące go szkodniki pojawiają się rzadko; opryski ochronne robię więc sporadycznie. W ciągu dziesięciu lat od posadzenia leszczyna wymagała zaledwie dwóch interwencji po pojawieniu się misecznika.  
Krzew prezentuje się doskonale zarówno posadzony pojedynczo, jak i w rozmaitych kompozycjach wykorzystujących różnice w pokroju roślin, a przede wszystkim w barwie i fakturze liści.
'

obraz09.jpg

'
Leszczyna południowa świetnie nadaje się do nasadzeń krajobrazowych, zaś posadzona w rzędzie tworzy naturalny żywopłot. Jest całkowicie mrozoodporna i tolerancyjna w odniesieniu do pH podłoża. Starsze krzewy można co kilka lat odmładzać  - przycięte tuż nad ziemią w czasie wiosny, szybko wydają nowe, dorodne pędy.

Znakomita roślina, polecam!

szlaczek-2.jpg

'