Strona główna / STORCZYKI / Prezentacje /            
 

Laelia harpophylla   Rchb.f 1873

Podrodzaj: Parviflorae  Sekcja: Harpophyllae Withner 1990

Synonimy: Laelia geraensis Barb. Rodr. 1876, Bletia harpophylla (Rchb.f) Rchb.f 1888, Laelia cowanii Rolfe 1900, Hoffmannseggella harpophylla (Rchb.f) Jones 1970, Hoffmannseggella brevicaulis H.G.Jones 1972, Laelia harpophylla var. xanthina Pabst 1978, Laelia brevicaulis (H.G.Jones) Withner 1990, Sophronitis brevicaulis (H.G.Jones) Van den Berg & M.W.Chase 2000, Sophronitis harpophylla (Rchb. f.) C. Berg & M.W. Chase 2000, Dungsia brevicaulis (H.G.Jones) Chiron & V.P.Castro 2002, Dungsia harpophylla (Rchb.f.) Chiron & V.P.Castro 2002, Laelia harpophylla f. xanthina (Pabst) M.Wolff & O.Gruss 2007, Cattleya brevicaulis (H.G.Jones) Van den Berg 2008, Cattleya harpophylla (Rchb.f.) Van den Berg 2008.
'
'
Laelia harpophylla
zaliczona została do podrodzaju Parviflorae, wyróżnionego przede wszystkim ze względu na niewielki rozmiar kwiatów oraz specyficzne warunki siedliskowe. Sekcja ta obejmuje gatunki storczyków zwane laeliami naskalnymi. Wyglądem przypominają one nieco sukulenty. Mają niewielkie rozmiary i rosną głównie na podłożu skalistym. Ich korzenie są jednak chronione przez mchy, porosty oraz inną niską roślinność. Laelie naskalne wymagają dużo słońca, szybkiego przesychania korzeni oraz dużej dobowej różnicy temperatur.
W odróżnieniu od pozostałych gatunków laelii naskalnych, Laelia harpophylla rośnie głównie jako epifit. Występuje na terenie Brazylii, w częściowo zacienionych, wilgotnych stanowiskach, na wysokości od 500 do 900m n.p.m. Odróżnia ją również budowa pseudobulw, które są cienkie oraz zakończone pojedynczym, wąskim, sztywnym liściem. Od podstawy pędu do końca liści roślina mierzy około 20cm.
Pod koniec lata lub na początku jesieni na rozwijających się przyrostach pojawiają się niewielkie pochewki kwiatowe. Po pewnym czasie można zauważyć wyłaniające się z nich delikatne kwiatostany.


Kwiatostan może mieć około15cm długości i posiadać od 2-10 niedużych kwiatów.
a


a
Laelia harpophylla
kwitnie zimą lub wczesną wiosną. Gwiaździste kwiaty, choć niewielkie, są bardzo piękne. Mają od 5-7cm średnicy i intensywnie pomarańczową barwę płatków (listków okwiatu). Nie pachną.
a


a
Najciekawszą częścią kwiatu jest warżka. Przy podstawie dwoma brzegami otacza prętosłup. Jej koniec jest taśmowaty i długi oraz zawinięty w dół, ze sfalowanymi, jaśniejszymi brzegami.


Kwitnienie trwa około 3 tygodni. Po kwitnieniu storczyk powinien przejść okres spoczynku ze zmniejszoną ilością dostarczanej wody. Na wiosnę, kiedy pojawiają się nowe przyrosty, ilość wody należy stopniowo zwiększać. Bardzo ważna jest przepuszczalność podłoża; korzenie po podlaniu powinny bardzo szybko przesychać.

Widok ogólny.

Roślina jest młoda - pierwsze, skromne kwitnienie (styczeń/luty 2009r).
'
obraz08.jpg
'
W 2018 roku rozrośnięta Laelia harpophylla zakwitła kilkoma kwiatostanami.

obraz09.jpg
 

'
Warunki uprawy


Laelia harpophylla
jest stosunkowo łatwa w uprawie. Zapewniam warunki podobne jak dla katlei, zwiększam jednak częstotliwość podlewania. Do prawidłowego rozwoju i kwitnienia ten gatunek potrzebuje od 4-8 godzin dobrego, jasnego światła w ciągu dnia. Wymaga również dużych dobowych różnic temperatur i szybkiego przesychania podłoża przed kolejnym podlaniem. Niespełnienie ostatniego wymogu może powodować zagniwanie korzeni. Dlatego stosuję ceramiczną doniczkę z licznymi wycięciami oraz grube, łatwo wysychające podłoże korowe, z dodatkiem liści bukowych oraz niewielkiej ilości węgla drzewnego. Storczyk uprawiam w oranżerii, gdzie latem temperatury są wysokie - powyżej 26°C w dzień i 15-20°C nocą. Zimą temperatury są niższe: 21/14°C (dzień/noc). W ciągu całego roku wilgotność jest wysoka i waha się od 65-90%.
W okresie wzrostu, nawożę przy każdym podlewaniu połową dawki nawozu do storczyków, rozpuszczoną w deszczówce z niewielkim dodatkiem odstanej wody kranowej. Dzięki temu roślina może uzupełnić niedobór pierwiastków (wapń, magnez). Raz w miesiącu przepłukuję podłoże, podlewając najpierw przez zanurzenie, a później przelewając czystą deszczówką w ilości podwójnej objętości doniczki. Po kwitnieniu zapewniam bardziej suchy zimowy odpoczynek, ograniczając znacznie częstotliwość podlewania. W tym czasie nie stosuję również nawożenia. W okresie spoczynku Laelia harpophylla potrzebuje więcej światła, więc umieszczam ją przy południowej szybie.
Wiosną, po ukazaniu się nowych przyrostów, powracam do częstszego podlewania i zaczynam nawozić.


'