Trichopilia marginata   Henfr. 1851-52

Synonimy: Trichopilia coccinea Warsz. ex Lindl. & Paxt. 1851-52, Trichopilia crispa Lindl. 1857, Trichopilia lepida W.G. Sm 187.

'
'
Ten średniej wielkości epifityczny gatunek w naturze występuje na obszarze od Gwatemali do Kolumbii, na wysokości od 800 do 1500m n.p.m. Porasta pnie drzew w górskich lasach deszczowych. Stanowiska, które zasiedla, są więc zacienione, zaś wilgotny klimat zapewnia ciepłe warunki latem (około 28°C) i chłodne zimą (10-13°C). Pseudobulwy są wydłużone, lekko spłaszczone i otoczone kilkoma zasychającymi, beżowymi osłonkami oraz zwieńczone pojedynczym liściem. Storczyk mierzy około 25-30cm wysokości.
Wiosną, po zimowym okresie lekkiego spoczynku związanego z niższą temperaturą, niekoniecznie zaś z przesuszeniem, spomiędzy osłonek otaczających podstawy dojrzałych, zeszłorocznych pseudobulw, zaczynają wyłaniać się pąki kwiatowe.
Pączki są wydłużone i pojedynczo osadzone na krótkich, mających około 5cm długości, zwieszających się łodygach. Z pojedynczej pseudobulwy może wyrastać od jednego do dwóch pędów kwiatowych.

Rosną dość szybko i w ciągu miesiąca od ich ukazania się, następuje kwitnienie. Zazwyczaj ma ono miejsce w kwietniu lub w maju. Kwiaty są okazałe w stosunku do całej rośliny i osiągają ponad 10cm średnicy.


Kremowo-zielonkawe płatki są długie i wąskie, lekko skręcone, z ciemnoróżowym pasem biegnącym od podstawy aż po czubek każdego z nich. Trąbkowata warżka jest różowo-czerwona w środku, z jasnym, sfalowanym i wywiniętym brzegiem.
'


'
Zwieszające się kwiaty nie tylko efektownie wyglądają, ale i pięknie pachną. Utrzymują się około 3 tygodni. W niedługim czasie po kwitnieniu, wyrastają nowe przyrosty.

Widok ogólny.
'

Warunki uprawy

'
Trichopilia marginata to gatunek trudniejszy w uprawie. Wymaga wysokiej wilgotności powietrza (około 80%) w ciągu całego roku, zacienionego stanowiska i obfitego podlewania w okresie wzrostu. Po podlaniu korzenie muszą jednak szybko obeschnąć. Podłoże powinno być przepuszczalne, a równocześnie zatrzymywać wilgoć. Ten storczyk ma delikatne korzenie, dlatego stosuję przepuszczalne podłoże z drobnej kory i chipsów kokosowych, dodając do niego trochę pociętego Sphagnum (mech torfowiec) oraz niewielką ilość węgla drzewnego.
Storczyk rośnie w plastikowej doniczce z dużą ilością otworów na dnie, aby woda po moczeniu mogła szybko odpływać. Latem podlewam co tydzień, natomiast w czasie zimy, gdy spada tempo wzrostu, co dwa tygodnie. Zapewniam warunki szklarni umiarkowanej do ciepłej, gdzie od wiosny temperatury są wysokie - powyżej 26°C w dzień i 15-20°C nocą.
Zimą, szczególnie w nocy, staram się, aby temperatury były niższe: 20/13°C (dzień/noc). Dlatego storczyk stoi tuż przy szybach, w północno-wschodnim narożniku oranżerii, gdzie jest chłodniej niż w pozostałej części pomieszczenia. W tym czasie szyby nie są niczym osłonięte i do rośliny dociera więcej światła.
Latem w tym miejscu jest również chłodniej, gdyż cieniówka znacznie ogranicza bezpośredni dostęp promieni słonecznych, a szeroko otwarte na zewnątrz drzwi zapewniają ruch powietrza.
Roślinę nawożę tak jak większość moich orchidei, a ponieważ ma wrażliwe korzenie, często przepłukuję podłoże. W okresie wzrostu stosuję połowę dawki nawozu do storczyków, rozpuszczoną w deszczówce. Zimą nie nawożę.