|
Miltonia flavescens ma owalne, mocno spłaszczone pseudobulwy, osiągające około 10cm wysokości. Każda z nich zakończona jest parą wydłużonych, jasnozielonych liści mierzących od 20-30cm. Podstawy pseudobulw otaczają najczęściej dwie nierównej wielkości osłonki (czasem jedną), które wyglądem przypominają krótkie, spiczaste liście. Kolejne przyrosty u tego gatunku wyrastają w pewnym oddaleniu, gdyż odcinki okrytego łuskami, pełzającego kłącza pomiędzy pseudobulwami mają około 3cm długości. Roślina ma zatem tendencję do mocnego rozrastania się na boki; formuje luźną kępę i „ucieka” poza obręb doniczki.
Takie wybiegające pędy, szukając dalszego oparcia, wytwarzają liczne, niezbyt długie korzenie. W porównaniu do wielkości całego storczyka są one zaskakująco cienkie.
Są również delikatne i przy niskiej wilgotności powietrza oraz podłoża łatwo zasychają, co zwykle prowadzi do odwodnienia storczyka – na liściach pojawiają się zmarszczki. Przy dotkliwym braku wody liście mogą nawet przybierać formę harmonijek. Należy zatem zwrócić uwagę na wysoką wilgotność powietrza, odpowiednio częste podlewanie oraz właściwe podłoże. Powinno być przepuszczalne, a jednocześnie zatrzymywać pewną ilość wilgoci, tak, aby w okresie intensywnego wzrostu było jeszcze lekko wilgotne przed następnym nawodnieniem.
Ten gatunek preferuje umiarkowane warunki uprawy ze średnią ilością rozproszonego światła latem i jak największym nasłonecznieniem w czasie zimy. Dobrym wskaźnikiem jest kolor liści, które, gdy są dobrze oświetlone promieniami słonecznymi, przybierają jasny, żółtawo-zielony kolor. W warunkach mojej oranżerii Miltonia flavescens wytwarza nowe przyrosty tylko raz w roku - pod koniec jesieni lub na początku zimy. Rosną one dość wolno. Pod koniec zimy lub wczesną wiosną, spomiędzy liści powiększających się przyrostów, wyłaniają się pojedyncze kwiatostany. Każdy z nich wyrasta u podstawy rozwijającej się pseudobulwy i jest otoczony liściopodobnymi osłonkami.
Łodyga kwiatostanowa jest pokryta zachodzącymi na siebie, łuskowatymi, spłaszczonymi przysadkami kwiatowymi, które w szczytowej partii pędu kwiatostanowego są długie, smukłe i całkowicie zakrywają pąki.
Wyprostowany lub zwieszający się kwiatostan może mieć ponad 30cm długości i od 5-10 pachnących, atrakcyjnych kwiatów.
Płatki obu okółków mają piękny, seledynowo-żółty kolor z wyróżniającą się kremowo-białą, brązowo nakrapianą warżką o lekko pofalowanych i postrzępionych brzegach. Działki okwiatu otwierają się szeroko – średnica gwiaździstego kwiatu dochodzi do 8cm.