Wiedeń i jego parki - Hofburg i Schönbrunn

'
      Wiedeń to piękne miasto łączące w niezwykły sposób tradycję i nowoczesne tendencje w sztuce oraz budownictwie. Warto zobaczyć jego architekturę sakralną – m.in. Katedrę św. Szczepana z Bramą Olbrzymów, wieżami i niezwykłym dachem, Kościół św. Karola Boromeusza ze słynnymi kolumnami, ciekawie połączony z nowoczesną miejską architekturą oraz siedzibę Zakonu Krzyżackiego ze Skarbcem Zakonu.

Serce miasta - Katedra św. Szczepana

      Naprzeciwko Katedry stoi zbudowany z granitu i szkła Haas Haus – współczesna bryła budynku odbija w szklanych taflach obraz gotyckich katedralnych łuków. Budowa tak nowoczesnej formy w starej części miasta, wywołała swego czasu duże kontrowersje. Jednak budynek świetnie zgrał się z zabytkowym otoczeniem i obecnie jest miejską atrakcją.

Katedra	Haas Haus

Kościół św. Karola Boromeusza – Karlskirche

Położona przy Singerstraße siedziba Zakonu Krzyżackiego.

      Swoje miejsce w Wiedniu znajdą zarówno miłośnicy muzyki klasycznej – Mozarta, Haydna, Straussa czy Beethovena, jak i zwolennicy brzmień nowoczesnych. Wspaniała Opera Państwowa przyciąga entuzjastów opery i baletu. Volksoper oprócz oper wystawia również niemieckojęzyczne operetki. Grane są koncerty Orkiestry Filharmoników Wiedeńskich (Musikverein) oraz muzyki współczesnej (Konzerthaus). W mieście odbywają się też barwne happeningi i liczne imprezy pod gołym niebem.

Zwiedzając starą część Wiednia (Innere Stadt) warto zobaczyć dom Mozarta przy Domgasse 5.
'

 
     Mieszkał on w tym domu niecałe trzy lata (1784-1787), stworzył jednak w tym czasie ogromną ilość dzieł, między innymi „Wesele Figara”, przez co kamienicy nadano popularną nazwę Figarohaus - „dom Figara”. Mozart przyjmował tam wielu gości – jednym z nich był Joseph Haydn, któremu zadedykował w 1785r. sześć kwartetów smyczkowych.
Domgasse, dawniej Kleine Schülerstraße, to uliczka, przy której w 1683r. otwarto pierwszą w Wiedniu kawiarnię. Ówczesny budynek już nie istnieje, ale postawiona w miejscu kawiarni kamienica dalej kultywuje starą tradycję.

      Przyjemnie jest zwiedzać miasto, włączając się w ruchliwy tłum, po czym usiąść i odpocząć w spokojnych restauracyjkach o niezwykłej atmosferze. Życie wiedeńczyków toczy się bowiem przy filiżance wybornej kawy i znakomitych ciastach; słynnych tortach Sachera (Sachertorte) i Mozarta (Mozarttorte).
'

      Wiedeń to też muzea udostępniające swoje zbiory rzeszom turystów zainteresowanych malarstwem i rzeźbą. Warto zobaczyć bogatą kolekcję grafiki i tematyczne wystawy malarskie w Albertinie oraz zajrzeć do Pawilonu Secesji.

Pawilon Secesji

Kunsztownie wykonana kopuła.

Muzeum Albertina

Spod Albertiny można wybrać się na przejażdżkę po uliczkach Wiednia tradycyjną dorożką; jest to dobry pomysł na obejrzenie miasta i może stanowić dla najmłodszych wielką atrakcję.
'

      Obowiązkowym punktem zwiedzania powinno też być Muzeum Historii Sztuki (Kunsthistorisches Museum), ze zgromadzonymi przez dynastię Habsburgów ogromnymi zbiorami. Osoby interesujące się naukami przyrodniczymi zapewne nie ominą Muzeum Historii Naturalnej czy Muzeum Instytutu Historii Medycyny. Harfenhaus, najstarszy dom w Wiedniu, mieści Muzeum Zegarów (Uhrenmuseum der Stadt Wien), pokazujące rozwój narzędzi do pomiaru czasu od XV w. do czasów obecnych.

      Czy tylko zabytkowe budynki, urokliwe kawiarnie, liczne wystawy i spektakle mogą przyciągnąć do Wiednia? Na pewno nie.
W przypadku osób interesujących się roślinami, Wiedeń to miasto efektownych parków przy pałacach Hofburg i Schönbrunn, zadbanej zieleni miejskiej, odbywającej się corocznie wiosennej wystawy orchidei i tilandsii oraz… zupełnie niezwykłego obiektu, jakim jest słynny Hundertwasser Haus.
'

Prawdę powiedziawszy, od chwili, gdy dowiedziałam się o tym niezwykłym połączeniu nieco szalonej architektonicznie budowli z wyrastającymi z wnęk, okien i balkonów drzewami, wspinającymi się po ścianach pnączami oraz ogrodem na dachu, bardzo chciałam ten budynek zobaczyć.
Dlatego warto przejść się ulicą Löwengasse, gdzie ciąg tradycyjnych elewacji starych kamienic nagle zostaje zaburzony przez kaskady spływającej po ścianach budynku zieleni. Wrażenie jest uderzające! Ukoronowaniem wszystkiego jest niesamowity, wspomniany wcześniej ogród, a może bardziej park lub las na dachu – zadziwiający, bujny i tajemniczy...
.'

       W 1985 roku ten niezwykle ciekawy obiekt zaprojektował, na zlecenie władz Wiednia, malarz i grafik Friedensreich Hundertwasser (1928-2000). Budynek cechuje różnorodność materiałów i motywów dekoracyjnych – wielobarwny tynk przeplata się z cegłami, szkłem i ceramiką. Z daleka widoczne jest zaskakujące, zdecydowanie nietuzinkowe podejście do kwestii elementów pionowych i poziomów poszczególnych mieszkań oraz jednolitości elewacji, artysta unikał bowiem w swoich dziełach regularności.
Według niego indywidualizm i niepowtarzalność człowieka w miejscu jego zamieszkania wyrażają okna budynku – tę tezę nazwał prawem okien. Dlatego skomponował każde z nich w bardzo nietypowy sposób, różnicując je pod względem wielkości, kształtu oraz barw i dekoracji wokół nich.
Równocześnie, jako wielki zwolennik bliskiego kontaktu człowieka z naturą, jej substytutem w miastach uczynił drzewa.  Projektem i wykonaniem tego budynku udowodnił, że mogą one współistnieć z ludźmi, tuż obok - w mieszkaniach, na tych samych prawach. Hundertwasser stworzył niezwykłe pojęcie „drzew-mieszkańców”.
Obiektu nie można zwiedzać, jednak jest tłumnie oglądany i fotografowany z zewnątrz. Chętni mogą zajść do położonej przy tarasie domu kawiarni, gdzie oprócz kawy i lodów można zamówić kawałek domowego ciasta. Obserwując piękny i niezwykły budynek, zaskakującą fontannę i dziwnie wybrzuszone chodniki, łatwo wyczuwa się ducha rozbawionego projektem artysty.

      Zwiedzając Wiedeń koniecznie trzeba zobaczyć pałace cesarskie - Hofburg i Schönbrunn oraz przejść się po przylegających doń parkach.
Przy pałacu cesarskim Hofburg, położonej w centrum miasta ulubionej rezydencji Habsburgów, znajduje się ogród pałacowy Burggarten.
'

      Został on założony w miejscu zniszczonych fortyfikacji, wysadzonych przez Napoleona w 1809 roku. Park, początkowo przeznaczony dla Franciszka I, został otwarty dla publiczności w 1919r. Zdobią go pomniki Mozarta, Franciszka Józefa i konny posąg Franciszka I.

Warto obejrzeć przypałacową cieplarnię Palmenhaus wraz z kawiarnią i restauracją oraz Motylarnię.
'

Motylarnia 

      Nieco dalej od pałacu urządzono drugi ogród Volksgarten, ze świątynią Tezeusza i wspaniałymi różanymi rabatami. Był to pierwszy ogród publiczny miasta Wiednia, udostępniony wszystkim jego mieszkańcom.
'

Najbardziej okazałą cesarską rezydencją jest pałac Schönbrunn, zwany też wiedeńskim Wersalem.

      Obejmuje on tereny dawnej puszczy, będącej ulubionym miejscem łowów członków dynastii Habsburgów. Nazwa kompleksu pałacowego pochodzi od odkrytego przez cesarza Macieja w XVII w.  „pięknego” źródła – „Schöner brunnen”. Ponoć zapewniało ono wieczną urodę osobie, która się z niego napiła; rodzina cesarska bardzo ceniła wodę z tego źródła.
Józef I postanowił wznieść w tym miejscu pałac reprezentacyjny, na miarę swojego potężnego cesarstwa. Powstała monumentalna budowla utrzymana w klasycznym stylu barokowym, z otwierającą się na dziedziniec fasadą o długości 180m. W jej wnętrzach panuje francuskie rokoko.
Od strony parku widok z pałacowych okien rozciąga się aż do położonej na wzgórzu Gloriety.
'

      Zajmujący prawie 2km² park w stylu francuskim jest jedną z najczęściej odwiedzanych atrakcji turystycznych w Austrii. Wzdłuż długich, promieniście rozchodzących się alei ciągną się przycinane w geometryczne formy drzewa, wśród których królują kasztanowce i lipy.

      Wśród zieleni umiejscowione są liczne fontanny i grupy rzeźbiarskie. W skład parku wchodzą: Ogród Następcy Tronu, Ogród Tyrolski, Ogród Botaniczny, Menażeria (Tiergarten - najstarszy europejski ogród zoologiczny), Palmiarnia, Dom Pustyni (Wustenhaus), Labirynt (Irrgarten), Ruiny rzymskie, Piękne Źródło, Obelisk, Fontanna Neptuna oraz Glorieta i mała Glorieta. Ogród zoologiczny wraz z całym kompleksem pałacu i ogrodów Schönbrunn został w 1996 r. wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Palmiarnia

Dom Pustyni

      Patrząc od strony pałacu szczególną uwagę zwracają imponujące, rozległe partery ogrodowe i przepiękna panorama z wznoszącą się na wzgórzu Glorietą oraz położoną poniżej fontanną Neptuna i odbijającymi błękit nieba dużymi basenami wody. Glorieta posiada taras, z którego roztacza się wspaniały widok na pałac i okolice. Jest tam również kawiarnia i restauracja.

      Dużo radości daje „błądzenie” w parkowych labiryntach.  Swoich sił mogą próbować dzieci, dla których ściany jednego z trzech labiryntów są dość nisko przycięte, jak i dorośli, gdzie wysokie żywopłoty labiryntu grabowego i cisowego utrudniają orientację. Niektórym udaje się odnaleźć krótszą drogę do serca labiryntu.

Położony obok plac zabaw dla dzieci jest tłumnie odwiedzany, obiekty do zabawy są bowiem tak skonstruowane, aby nie tylko bawić, ale i uczyć.
'

      Zwiedzanie ogromnego parku Schönbrunn może być męczące, dlatego można je sobie ułatwić poruszając się po parku ciekawą kolejką na kółkach, zatrzymującą się w najważniejszych jego punktach. Turyści mogą też skorzystać z pojazdów konnych.

       Wiedeń cechuje zadbana, skomponowana ze smakiem zieleń miejska. Dobrym przykładem jest Park Miejski (Stadtpark) ze zdobiącym go posągiem Johanna Straussa syna. Wykonaną z brązu postać kompozytora i skrzypka otacza marmurowy łuk z najadami.

      W parku są również pomniki innych wybitnych muzyków i malarzy, a wszystkie w otoczeniu pięknych rabat, wysokich drzew i rozległych trawników. Park zajmuje ponad 11ha; w jego środkowej części położona jest sadzawka oraz podświetlane fontanny. Stojący w parku Kursalon organizuje koncerty walców.

      Naprzeciwko Parku Miejskiego, przy kanale, położona jest przyjemna kawiarnia, udekorowana pojemnikami z kompozycjami traw, m.in. miskantów, przyjemnie falujących i szeleszczących na wietrze.

Oprócz przekąsek i doskonałej kawy można tam skosztować pysznych deserów. W gorący letni dzień polecam orzeźwiający sorbet z arbuza z kawałkami świeżych owoców i alkoholem.

Arbuzowy sorbet

Składniki (na jedną porcję):

pół szklanki mrożonego, pozbawionego pestek miąższu arbuza,
pół szklanki pokrojonego w kostkę świeżego, wypestkowanego arbuza,
łyżeczka białego cukru,
50ml wódki wyborowej,
kilka listków świeżej mięty.

W niedużym kamiennym moździerzu lekko utłuc liście mięty z cukrem. Dodać zamrożony miąższ arbuza, mocniej utłuc, posypać kawałami świeżego owocu i polać wódką. Można dodatkowo udekorować kilkoma dojrzałymi malinami.
W kawiarni deser jest robiony ze składników przy stoliku klienta i podawany w moździerzu. Pycha!

Zapraszam również do obejrzenia fotorelacji z wystawy storczyków w ogrodach kwiatowych Hirschstetten:

  VII Międzynarodowa Wystawa Storczyków i Tilandsii, Wiedeń 2010